Ik had nooit psycholoog mogen worden
07/11/2019 - 12:09
Tijdens de afgelopen vakantie, kwam de Hoge Gezondheidsraad met een nieuw advies. Genoeg om Michaël in zijn pen te doen kruipen.
Afgelopen zomer lanceerde de Hoge Gezondheidsraad het advies om omzichtiger om te springen met de DSM (een classificatiesysteem voor psychische aandoeningen dat gebruikt wordt bij diagnosestelling). Het advies komt hierop neer: mensen minder in vakjes steken, minder labelen en meer kijken naar de mens zelf (een mens is meer dan zijn diagnose).
Eindelijk, denk ik dan! Ik herinner me nog toen ik in mijn 4de jaar psychologie zat en we platgeslagen werden met diagnoses en ziektebeelden.
Het deed me twijfelen aan mijn studiekeuze. Dit was niet waar ik voor wilde staan. Dit was niet hoe ik naar mensen en moeilijkheden wilde kijken.
Gelukkig kwam ik in mijn 5de jaar terecht op een stageplaats waar er anders werd omgegaan met diagnoses. Omzichtiger, voorzichtiger en vooral met veel respect voor de persoon. Daar is de basis gelegd voor de psycholoog die ik vandaag wil zijn.
Een diagnose doet de complexe werkelijkheid vaak zoveel tekort. Het zegt zo weinig. Als je bijvoorbeeld de criteria voor depressie binnen de DSM combineert, kom je tot meer dan 80 verschillende manieren om depressief te zijn. Over diversiteit gesproken… Symptomen zeggen ook zo weinig over de oorzaak. Iedere keer is het opnieuw zoeken naar hoe het voor deze persoon is, waar de oorzaak ligt en hoe we tot verandering kunnen komen. Dat is boeiend, maar ook complex en vergt achtergrond en kader (blijvend studie- en leeswerk) over hoe de psyche van mensen in elkaar steekt.
Ik ben dus blij met dit nieuwe advies van de Hoge Gezondheidsraad, maar… tegelijkertijd kom ik in mijn praktijk ook veel mensen tegen die zichzelf labelen. Meer en meer mensen komen binnen met allerlei (vaak zelfgegeven) labels als ‘Ik ben hoogsensitief’, ‘Ik ben een rode, groene, blauwe,… (verwijzend naar hun profiel op Insights)’, ik ben introvert,… Het is zo jammer dat mensen zichzelf op die manier vastzetten. Ze zetten zich vast in labels, bijhorende overtuigingen, gedragingen, interpretaties,… Het laat vaak weinig ruimte voor verandering, ontwikkeling en groei.
Bij het begin van dit nieuwe school- en werkjaar hoop ik dan ook dat dit zomers advies van de Hoge Gezondheidsraad niet zomaar ondergesneeuwd geraakt en een bredere groep mensen bereikt dan enkel hulpverleners.
~Michaël~